Drodzy rodzice !
Wstawiam kolejne zajęcia dla dzieci. Jeżeli w którejś z rodzin nie ma komputera, a jest starsze rodzeństwo chodzące do szkoły, należy zgłosić się do placówki szkolnej po udostępnienie sprzętu.
Bardzo proszę rodziców byście na mój numer telefonu przesyłali swoje adresy e-mail.
Prace wykonane przez dzieci w domu proszę chować do teczek, będzie też można wysyłać zdjęcia prac i działań dzieci w domu na podany przez mnie adres mailowy, który wyślę na Waszą pocztę.
Serdecznie Was wszystkich pozdrawiam.
Alicja.
Poniżej umieszczam zabawy logopedyczne.
Zabawy logopedyczne:
„Lusterka” – zabawa dydaktyczna. Opiekun pokazuje różne śmieszne miny i pozy, a dzieci go naśladują. Rolę prowadzącego mogą przejąć dzieci.
„Szumią drzewa” – dzieci nabierają powietrze nosem do brzucha, a następnie wypuszczają je buzią, udając szum drzewa.
„Głosy zwierząt” – ćwiczenia ortofoniczne: dzieci naśladują odgłosy zwierząt, jednocześnie wypowiadając głoski i zdanie – dzięcioł: puk, puk; sowa: uchu; wilk: auuu;
„Misie jedzą miód” – ćwiczenia języka. Dzieci z języka robią dużą łyżeczkę i naśladują lizanie miodu, oblizują wargi oraz kląskają.
„Znudzony niedźwiedź”: – opiekun opowiada:
W pewnym lesie mieszkał niedźwiedź, który ciągle się nudził (dzieci naśladują ziewanie z wydawaniem cichego odgłosu aaaaa). Zastanawiał się, czym mógłby się zająć, żeby nie było tak nudno (dzieci palcem wskazującym i środkowym obydwu rąk masują delikatnie stawy żuchwowe ruchami okrężnymi). Drzewa w jego lesie były bardzo wysokie i nie mógł nic zobaczyć. Musiał wspinać się na tylne łapy. Ale co chwila opadał z powrotem na ziemię (dzieci stoją w lekkim rozkroku, wspinają się na palce i bezwładnie opadają na pięty – nie przewracają się). Miś był smutny i ciężko wzdychał (dzieci stoją wyprostowane, ręce trzymają na przeponie, ustami i nosem nabierają powietrza do brzucha i wypuszczają je długim wydechem na głosce a). Nagle zobaczył małego chłopca, który lizał lody (dzieci wysuwają płaski język i wciągają go z powrotem do jamy ustnej). Pomyślał o wszystkich smakołykach, które chciałby zjeść (dzieci wysuwają język jak najdalej i oblizują się, rysując jak największy krąg). Na samą myśl o miodzie zrobiło mu się wesoło (dzieci szeroko rozciągają wargi na boki, wykonując przerysowany uśmiech).
„Zwierzątka”:
- a) „Koniki” – ćwiczenia języka. Dzieci kląskają – naśladują odgłos stukania końskich kopyt.
- b) „Kotki piją mleczko” – ćwiczenia języka. Dzieci wysuwają język szeroki i na przemian wąski; płaski lub zaostrzony, a następnie unoszą lekko brzegi języka do zębów.
- c) „Małpki” – ćwiczenia warg. Dzieci ścigają usta i wysuwają je do przodu, przesyłają całuski. Następnie przesuwają wargi w lewo, a następnie w prawo – robią uśmieszki jednostronne.
„Spacer Dinka” – Opiekun prosi dzieci, by wyobraziły sobie, że ich język to mały dinozaur Dinek, a one będą pokazywały to, co robił przy pomocy języka, warg i zębów. Opiekun opowiada historyjkę i pokazuje ruchy. Dzieci trzymają przed twarzą lusterka i robią to samo: Mały dinozaur Dinek spał smacznie pod wielką paprocią (usta półotwarte, język leży płasko w jamie ustnej). Nagle zaświeciło słońce i Dinek zaczął się budzić (poruszanie całym językiem za dolnymi zębami). Najpierw wyciągnął lewe nogi (wypychają sztywnym językiem lewy policzek). Potem wyciągnął prawe nogi (wypychają sztywnym językiem prawy policzek). Rozejrzał się dookoła (czubkiem języka rysują na wewnętrznej stronie policzków koło). A potem wstał i wyprostował się (dotykają czubkiem języka górnego wałka dziąsłowego). Nagle zobaczył kolorową muchę i zaczął ją gonić (szybkie ruchy językiem w jamie ustnej). Ale niestety musiał się zatrzymać, bo na jego drodze leżał wielki pień drzewa. Dinek musiał pod nim się przecisnąć (przeciskanie języka pomiędzy złączonymi zębami). Gdy poszedł kawałek dalej, stanął przed olbrzymim kamieniem, który tarasował mu przejście. Dinek postanowił go przeskoczyć. Musiał próbować kilka razy (zaciśnięte zęby, rozchylanie i zaciskanie warg). W końcu mu się udało. Poszedł dalej. Nagle usłyszał nad głową jakiś dźwięk. Bardzo wysoko wyciągnął szyję (wysuwanie języka daleko do przodu złożonego w kształt łyżeczki). Zobaczył najpiękniejsze motyle, jakie kiedykolwiek widział (szeroki uśmiech). Zadowolony wrócił pod swoja palmę (oblizywanie językiem górnej i dolnej wargi). „Wesołe zwierzaki”:
- a) „Mruczenie” – ćwiczenia rozluźniające. Dzieci na wydechu mruczą.
- b) „Masażyki” – ćwiczenia rozluźniające. Dzieci masują sobie twarze wydając dźwięki: opukiwanie nad górna wargą – mówią www…, pod dolną wargą – zzz…, klatka piersiowa – żżż…
- c) „Wesołe ustka” – ćwiczenia oddechowe i artykulacyjne. Dzieci nabierają powietrze i starają się jak najdłużej wypowiadać sylabę mu na wydechu. Mogą przy tym poruszać wargami w prawą i lewą stronę.
„Traktor”:
- a) „Mruczenie” – ćwiczenia rozluźniające. Dzieci na wydechu mruczą.
- b) „Masażyki” – ćwiczenia rozluźniające. Dzieci masują sobie twarz, wydając dźwięki: opukiwanie nad górna wargą: www…, opukiwanie pod dolną wargą: zzz…, opukiwanie klatki piersiowej: żżż… c) „Wesołe ustka” – ćwiczenia oddechowe i warg. Dzieci nabierają powietrze i starają się jak najdłużej wypowiadać sylabę mu na wydechu, mogą przy tym poruszać wargami w prawą i lewą stronę.
- d) „Traktory” – ćwiczenia języka. Dzieci czubkiem języka dotykają do górnego podniebienia, wprawiając język w drgania – naśladują odgłos wydawany przez traktor.
„Gimnastyka buzi i języka”:
- a) „Mówienie na wydechu” – ćwiczenia oddechowe. Dzieci nabierają powietrze nosem do brzucha, a następnie wypowiadają wyliczankę: Każdy aktor o tym wie, Dzieci wypuszczają powietrze że mówić nie można źle buzią na jednym wydechu.
- b) „brr…, bzy…” – ćwiczenia ortofoniczne.
- c) ćwiczenia języka: wysuwanie języka do przodu – język wąski i szeroki; liczenie językiem dolnych i górnych zębów; zdmuchiwanie skrawków papieru z czubka języka; ćwiczenia szybkiego wymawiania głoski r.
- d) ćwiczenia szybkiego wymawiania zgłosek „tr” i „br”.
„Bańki mydlane”. Dzieci nabierają powietrze do ust, wydymając policzki. Następnie palcami dotykają ich, powodując wypuszczenie powietrza z ust.