„Na wystawie”
Dzień dobry dzieci, witajcie. Zapraszam na zajęcia 🥰🖐
1.„Kleksy” –weź czystą kartkę papieru , złóż ją na pół i otwórz. Na jedną z połówek upuść kilka kropel kolorowej farby. Następnie zegnij kartkę ponownie na pół i mocno przyciśnij dłonią. Po chwili rozłóż kartkę i zobacz co powstało.
Jaki kształt ma kleks? Czy kleks po obu stronach kartki jest taki sam?
Dzieci mają dojść do tego, że prawa strona wygląda tak samo jak lewa.
Uwaga! Jeżeli po obu stronach linii złożenia mamy takie same plamy, to są one symetryczne względem linii złożenia.
2. „ Lustrzane odbicia” – zabawa z lusterkami.
Weź dowolny płaski przedmiot, np. klocek, serwetkę, książkę itp.
Przyłóż lusterko do brzegu tego przedmiotu i zaobserwuj w lusterku odbity przedmiot. Co możesz powiedzieć na temat odbitego przedmiotu. (jest symetryczny względem brzegu lusterka).
Zabawa z lusterkami wg pomysłu dzieci.
3. „Tworzymy” – komponowanie z figur.
W przedszkolu wykorzystalibyśmy do tego zadania figury geometryczne, ale w domu możesz wykorzystać dowolne przedmioty, np. zabawki. Pamiętaj, że musisz mieć przynajmniej dwa jednakowe przedmioty.
Ułóż na stole (biurku) kilka rzeczy. Następnie zaznacz umownie linię, (możesz wykorzystać do tego np. kredki, tasiemkę). Następnie spróbuj za linią ułożyć te same rzeczy tak, aby po jednej i drugiej stronie wyglądały tak samo. Poproście kogoś z rodziców, aby sprawdzili, czy zrobiliście poprawnie.
4.Symetryczne obrazki”
Jeśli masz możliwość wydrukowania symetrycznych obrazków żeby dorysować brakującą połowę to wzory symetrycznych obrazków można znaleźć pod linkiem
https://oliloli-newlife.com/2020/03/rysowanie-symetryczne-karty-do-pobrania.html
5.„W drodze na wystawę” – zabawa ruchowa naśladowcza.
Dzieci ruchem ilustrują opowiadanie, które czyta im rodzic.
Pewnego dnia dzieci z przedszkola wybrały się na wystawę rzeźb. Założyły buty (naśladują zakładanie butów), kurtki (naśladują zakładanie i zapinanie kurtek) i czapki(naśladują nakładanie czapki). Pomaszerowały na przystanek autobusowy (maszerują). Zaczekały na autobus (stoją kilka sekund), a gdy podjechał, wsiadły do niego (trzy kroki z wysokim unoszeniem kolan). Autobus ruszył (szybki trucht), ale co jakiś czas zatrzymywał się na różnych przystankach (zatrzymują się na przerwę w rytmie). Gdy dojechały na miejsce, wysiadły z autobusu (trzy kroki z wysokim unoszeniem kolan) i weszły do muzeum (pięć kroków do przodu). Tam zdjęły czapki i kurtki i powiesiły na wieszakach(naśladują zdejmowanie i wieszanie). Spacerowały pośród eksponatów (kroki w bardzo wolnym tempie), z uwagą im się przyglądały (mocne skręty głowy w prawo i lewo) i podziwiały (ruchy głową w kierunku ramienia w jedną i drugą stronę). Gdy już wszystko zobaczyły, założyły kurtki i czapki (naśladują ubieranie się), poszły na przystanek (marsz), wsiadły do autobusu (3 kroki z wysokim unoszeniem kolan) i szybko pojechały w drogę powrotną (bieg w szybkim tempie). Wysiadły (trzy kroki z wysokim unoszeniem kolan) i pomaszerowały do przedszkola(marsz). Gdy zdjęły ubranie i buty (naśladują czynności), zmęczone położyły się na dywanie (leżenie na plecach i 4 głębokie wdechy i wydechy)
6.„Wiosenna wystawa” – rozmowa na temat właściwego zachowania w obiektach użyteczności publicznej na podstawie opowiadania.
Wiosenna wystawa Beata Gawrońska
Ignacy mieszkał w bloku z rodzicami i starszą siostrą Marcelą. Właśnie zaczynała się wiosna. Chłopiec bardzo lubił, gdy robiło się coraz cieplej, trawa zaczynała zielenieć, a drzewa nie były już szarobrązowe, bo na gałęziach pojawiała się zieleń – znak, że za chwilę z pąków rozwiną się liście. Chłopiec nie mógł się już doczekać, kiedy w skrzynce na balkonie zobaczy pierwsze wiosenne kwiaty. Cebulki posadzili z mamą jesienią, a on – choć dobrze wiedział, że zimą nic tam nie wyrośnie – i tak od czasu do czasu sprawdzał, czy może pojawił się choć malutki kiełek. Pewnego dnia Marcela wpadła jak bomba do domu.
– Jutro w hali obok naszego bloku będzie można oglądać wiosenną wystawę – zawołała
od progu. – Czy będę mogła się tam wybrać? – Spojrzała na mamę.
– Oczywiście – odpowiedziała mama. – Pójdziemy wszyscy.
Ignacy aż klasnął z radości, tak spodobał mu się pomysł tej wycieczki. Chłopiec był już kilka razy na wystawach. Wiedział, że ogląda się na nich rożne rzeczy nazywane eksponatami, które są poustawiane tak, by każdy je dobrze widział, i mają etykietki z nazwami. Widział obrazy, rzeźby, a nawet dziwaczne meble, którymi zachwycała się mama, choć krzesło wcale nie przypominało krzesła, tylko jakby korzeń drzewa. Następnego dnia wstał wcześnie rano, wyszykował się i nawet przygotował dla wszystkich kanapki, byleby tylko jak najszybciej wyruszyć.
– No, szybciej, szybciej – pospieszał Marcelę, która w skupieniu chrupała paprykę.
Gdy w końcu wyszli z domu i dotarli do hali, zrobiło się pięknie, kolorowo i wiosennie. Na olbrzymich stołach i na podłodze nie wiadomo skąd pojawiła się trawa, a obok stały tulipany w tysiącach kolorów, hiacynty, żonkile, narcyzy i inne kwiaty, których Ignaś nie znał. W powietrzu unosił się cudny zapach. Nagle Ignacy zobaczył dwoje dzieci, które wbiegły na trawę i zerwały kilka tulipanów. Na szczęście jakiś pan, chyba ich tata, szybko je do siebie przywołał. Przykucnął i patrząc im prosto w oczy, zdecydowanym głosem coś tłumaczył. Ignacy domyślił się, o czym mówił – przecież na wystawie nie wolno dotykać eksponatów, a już na pewno nie można ich niszczyć. Służą do oglądania i podziwiania przez wszystkich.
– Zobacz – pokazał Marceli – obok wejścia jest stoisko, na którym można kupić takie same kwiaty i zabrać do domu. Nie wiem, po co te dzieci je zrywały…
Marcela chciała coś odpowiedzieć, ale jej uwagę odwróciły najpiękniejsze narcyzy, jakie w życiu widziała. Pobiegła szybko w tamtym kierunku, a Ignacy za nią. Mama, Marcela i Ignacy bardzo długo chodzili jeszcze po terenie wystawy i podziwiali wystawione kompozycje. Na szczęście już nikt nie próbował dotykać czy zrywać kwiatów.
– Bardzo dobrze się dziś zachowywaliście – pochwaliła mama. – W nagrodę możecie sobie wybrać po jednej doniczce z kwiatkiem na stoisku handlowym.
Ignaś wybrał piękne żółte tulipany, które kojarzyły mu się z ciepłym wiosennym słońcem. Marcela wprost nie posiadała się z radości, że może zabrać do domu narcyzy, które tak ją zachwyciły. Gdy rodzina opuściła wystawę, Ignacy zauważył, że dwoje dzieci, które wcześniej zrywały tulipany, także niesie po doniczce z kwiatami. I – co najważniejsze – obchodzi się z nimi bardzo ostrożnie i z szacunkiem. „Chyba rozmowa z tatą pomogła” – pomyślał. Po powrocie do domu Ignaś postawił doniczkę z tulipanami na parapecie i pielęgnował je codziennie. A po kilku dniach pojawiły się też hiacynty w skrzynkach na balkonie. Teraz było już pewne, że nadeszła wiosna.
Po wysłuchaniu opowiadania dzieci odpowiadają na pytania:
– Dokąd poszedł Ignaś z mamą i siostrą?
– Jakie eksponaty oglądał?
– Co wydarzyło się na wystawie?
– Co to jest wystawa?
– Jak należy się zachowywać na wystawie lub w innym miejscu publicznym, czyli takim,
do którego przychodzi wiele osób, np. w kinie, teatrze, muzeum, na koncercie?
Dzieci powtarzają po rodzicach zdania rytmizując je w dowolny sposób (pomagają sobie klaskaniem, tupaniem, pstrykaniem na palcach itp.).
Eksponaty podziwiamy, ale ich nie dotykamy.
Dobry przykład dajemy – eksponaty szanujemy!
7.Wystawa malarska
https://www.youtube.com/watch?v=nvMzPgdJR_A
8. Wiersz pt. „Na wystawie” Danuty Wawiłow źródło: YouTube
9. Ćwiczenia w kartach pracy:
6-latki:
Praca z KP4.6 – ćwiczenia percepcji wzrokowej, odbicie lustrzane, ćwiczenia grafomotoryczne.
Praca z L61 – rysowanie po śladzie i samodzielnie symetrycznego rysunku, przeliczanie, ćwiczenia w dodawaniu, pisanie liczb w kratkach.
5-latki:
Praca z KP4. s.5- przeliczanie, 0dzwierciedlanie liczby za pomocą symboli, percepcja wzrokowa, grafomotoryka
Dla chętnych:
Wiosenne symetrie
Wiosenne kwiaty
Dziękuję za dzisiaj, do zobaczenia jutro !
Kontakt :