21.05.2020 r.

Kochane Starszaki dziś słów kilka o BIEDRONCE.

Biedronki to dobrze wszystkim znane niewielkie chrząszcze z rodziny biedronkowatych. Na świecie występuje ponad 5 tysięcy gatunków, a w Polce około 80. Najczęściej spotykana jest biedronka siedmiokropka i biedronka dwukropka, co oznacza, że liczba kropek nie wskazuje na wiek, tylko na gatunek.
Biedronka siedmiokropka ma owalne i wypukłe ciało, szeroką głowę i krótkie czułki oraz charakterystyczne, szerokie przedplecze, na bokach którego znajdują się dwie, białe plamki. Na czerwonych pokrywach ma siedem czarnych kropek – po trzy na każdej z pokryw i jedną na ich łączeniu.
Larwy biedronek w niczym nie przypominają swoich kolorowych rodziców. Mają wydłużone czarne ciało, wyraźnie zaznaczoną głowę i 3 pary odnóży. Niestety larwy biedronek są mało znane i bardzo często brane za szkodniki (i niszczone), dlatego też warto dobrze zapamiętać jak wyglądają bo jeśli damy im „święty spokój” to za kilka tygodni przeobrażą się w osobniki dorosłe (które na szczęście trudno pomylić ze szkodnikami).

Co jedzą biedronki?
Biedronki to „ogrodowi ochroniarze” i nasi mali (wielcy!) sprzymierzeńcy w walce ze szkodnikami. Zarówno larwy jak i dorosłe chrząszcze zjadają przede wszystkim mszyce jednak nie są zbytnio wybredne i nie pogardzą innymi owadami. W ich menu często pojawiają się miodówki, roztocza, mączliki, czerwce, tarczniki, a nawet larwy muchówek, chrząszczy oraz niewielkie gąsienice. Biedronki są bardzo żarłoczne – w ciągu swojego życia mogą zjeść kilkaset mszyc przez co pomagają nam w ograniczaniu liczebności tych szkodników!

Cykl życia biedronek
Biedronki można zaobserwować już od wczesnej wiosny, kiedy to wychodzą ze swoich zimowych kryjówek. Zimują wyłącznie dorosłe osobniki, najczęściej w stertach liści, kamieni lub patyków, w zagłębieniach kory lub innych kryjówkach (np. na strychu lub w opuszczonej budce dla ptaków).
Po zimowym śnie chrząszcze są bardzo żarłoczne – jedzą mszyca za mszycą i szybko odzyskują utracone siły przygotowując się do godów. Samice składają jaja na początku maja. Jaja biedronek są żółte lub pomarańczowe, beczułkowate. Często są składane w skupiskach (po 30-50 sztuk), w pobliżu kolonii mszyc, aby młode osobniki już od momentu wyklucia miały stały dostęp do pokarmu.

Larwy występują najliczniej od czerwca do sierpnia. Są bardzo żarłoczne i zjadają wszystko co wpadnie im w odnóża (głaszczki szczękowe o kształcie toporków). Gdy brakuje im pokarmu mogą nawet zjadać jaja innych biedronek, a nawet swoje młodsze rodzeństwo. Larwy po około 3 tygodniach przeobrażają się w poczwarki, które po kilku dniach zmieniają się w dorosłe chrząszcze.

• A teraz zróbcie swoją biedronkę, najlepiej dwie lub więcej: dla brata, siostry, mamy, taty, babci lub dziadka 

Potrzebne będą: patyki, nici (grube), narysowane wzory biedronek na czarnym i czerwonym kartonie, nożyczki, klej.
− Przymocowanie półmetrowej nitki do każdego patyka.
− Wycinanie wzorów.
− Składanie czerwonego krążka na pół, rozprostowanie go, a następnie rozcięcie wzdłuż linii
zgięcia. Naklejanie na czarny korpus biedronki dwóch czerwonych skrzydełek.
− Dorysowanie flamastrami (gdy klej przyschnie) kropek na skrzydełkach.
− Przymocowanie nitki do biedronki.

• Zabawa z biedronką.
Połóżcie swoją biedronkę przed sobą. Trzymajcie w ręce patyczek z naprężoną nitką. Na hasło „Start” zaczynacie nawijać nitkę na patyk.
Zwycięzcą zostaje osoba, która jako pierwsza doprowadzi swoją biedronkę do patyka. Wesołej zabawy????

• Na koniec ćwiczenia logorytmiczne „ Rób to, o czym mówi wiersz”
Poruszaj się razem z rodzicem zgodnie z tekstem wypowiadanego przez niego wierszyka. Następnie poruszaj się sam podczas recytacji przez rodzica.

Zrób do przodu cztery kroki,
i rozejrzyj się na boki.
Tupnij nogą raz i dwa,
ta zabawa nadal trwa.
Teraz w lewo jeden krok,
przysiad, i do góry skok.
Klaśnij w ręce razy pięć,
na klaskanie też masz chęć!
Wokół obróć się, raz dwa,
piłka skacze hop-sa-sa.
Ręce w górę i na boki,
zrób zajęcze cztery skoki.
Gdy się zmęczysz, poleż sobie,
i wyciągnij w górę nogi.

Miłej zabawy!